"Αν δεν μπορείτε παραιτηθείτε κύριοι..."
Η «ομηρία» των εκπαιδευτικών της Α/θμιας Εκπαίδευσης που περίμεναν απόσπαση από ΠΥΣΠΕ σε ΠΥΣΠΕ και των οικογενειών τους έλαβε τέλος με τον «ξαφνικό θάνατο» των ελπίδων τους και του οικογενειακού τους προγραμματισμού.
Οι παλινωδίες, ο εμπαιγμός και η ανικανότητα του Υπουργείου Παιδείας να πραγματοποιήσει και τις πιο απλές πάγιες διαδικασίες για την εύρυθμη λειτουργία των σχολικών μονάδων αποδείχτηκαν για άλλη μία φορά με τις αποσπάσεις από ΠΥΣΠΕ σε ΠΥΣΠΕ για το σχολικό έτος 2013-14.
Δυστυχώς, η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας αποδείχτηκε ανίκανη και για το πιο απλό πράγμα : ανίκανη να υπερασπίσει τα συμφέροντα των υπαλλήλων της αλλά , κυρίως, των μαθητών!
Οι καταγγελίες των εκπροσώπων του Κλάδου για ουσιαστική αλλοίωση των αναγκών των σχολικών μονάδων σε εκπαιδευτικούς, η πρωτοφανής και παράλογη απόφαση να αποσπαστούν ελάχιστοι εκπαιδευτικοί , αν και υπάρχουν ανάγκες σε πολλά ΠΥΣΠΕ, οι συνεχόμενες αναβολές ενός , κατά τα φαινόμενα, «προσχεδιασμένου εγκλήματος» είχαν σαν αποτέλεσμα να δημιουργηθούν τεράστια προβλήματα στον εκπαιδευτικό κόσμο.
Χιλιάδες εκπαιδευτικοί, επιστήμονες με οικογένειες, με μισθούς που οι ίδιοι οι Υπουργοί Παιδείας έχουν χαρακτηρίσει «άδικους» και «μισθούς πείνας», αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τον τόπο συμφερόντων τους για να εργαστούν στις οργανικές τους θέσεις.
Με πενιχρές οικονομικές δυνατότητες θα εργαστούν σε τόπους μακριά από τα παιδιά και τους/τις συζύγους τους, μακριά από τις εστίες τους.
Οι εκπαιδευτικοί δε ζητάμε να έχουμε προνομιούχο θέση εις βάρος των συμπολιτών μας αλλά απαιτούμε ισονομία, δικαιοσύνη και πάνω από όλα «η επανάσταση της κοινής λογικής» να επικρατήσει επιτέλους στις αποφάσεις του Υπουργείου Παιδείας.
Δε ζητάμε να δημιουργηθούν τμήματα και θέσεις εργασίας εκεί που δεν υπάρχει λόγος, ζητάμε να υπάρχει ορθολογική και παιδαγωγική λογική στην κατανομή του εκπαιδευτικού δυναμικού, ζητάμε οι τάξεις να δημιουργούνται με γνώμονα το καλό των μαθητών κι όχι το χαμηλότερο κόστος για την κυβέρνηση.
Ζητάμε να υπάρχουν διαδικασίες αδιάβλητες οι οποίες θα εγγυώνται ότι οι αποφάσεις που λαμβάνονται κάθε φορά έχουν ως στόχο το συμφέρον των μαθητών μας.
Απαιτούμε :
1) Να δοθούν στη δημοσιότητα όλα τα έγγραφα που έστειλαν οι Διευθυντές Εκπαίδευσης για να γίνει φανερός ο ακριβής αριθμός των λειτουργικών κενών σε όλη την Ελλάδα.
2) Να επαναληφθεί η διαδικασία των αποσπάσεων με στόχο να καλυφθούν όλα τα λειτουργικά κενά.
3) Να παραιτηθούν όλοι όσοι ευθύνονται για τα εγκληματικά λάθη και τις παραλείψεις του Υπουργείου Παιδείας, όσο ψηλά κι αν βρίσκονται.
4) Να μην υπάρξει με την έναρξη του σχολικού έτους ούτε ένα κενό, ούτε μία τάξη χωρίς δάσκαλο, ούτε ένας μαθητής να μη στερηθεί το αγαθό της δημόσιας και δωρεάν Παιδείας.
5) Οποιαδήποτε μεταβολή στις θέσεις εργασίας των εκπαιδευτικών να γίνει με παιδαγωγικά κριτήρια και μόνο.
Ελπίζουμε η πολιτική ηγεσία του τόπου μας να συναισθανθεί κάποια στιγμή τα αποτελέσματα της ανικανότητάς της. Ελπίζουμε να καταλάβει τον πόνο και την οδύνη που έκανε να αισθανθούν χιλιάδες ελληνικές οικογένειες.
Αν δε μπορείτε να κατανοήσετε τα αυτονόητα, παραιτηθείτε κι απαλλάξτε το χώρο της Παιδείας από την παρουσία σας.
Αυτοί που υποφέρουν δεν είναι αριθμοί, είναι ψυχές, είναι συμπολίτες μας, είναι τα παιδιά μας.
Η «ομηρία» των εκπαιδευτικών της Α/θμιας Εκπαίδευσης που περίμεναν απόσπαση από ΠΥΣΠΕ σε ΠΥΣΠΕ και των οικογενειών τους έλαβε τέλος με τον «ξαφνικό θάνατο» των ελπίδων τους και του οικογενειακού τους προγραμματισμού.
Οι παλινωδίες, ο εμπαιγμός και η ανικανότητα του Υπουργείου Παιδείας να πραγματοποιήσει και τις πιο απλές πάγιες διαδικασίες για την εύρυθμη λειτουργία των σχολικών μονάδων αποδείχτηκαν για άλλη μία φορά με τις αποσπάσεις από ΠΥΣΠΕ σε ΠΥΣΠΕ για το σχολικό έτος 2013-14.
Δυστυχώς, η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας αποδείχτηκε ανίκανη και για το πιο απλό πράγμα : ανίκανη να υπερασπίσει τα συμφέροντα των υπαλλήλων της αλλά , κυρίως, των μαθητών!
Οι καταγγελίες των εκπροσώπων του Κλάδου για ουσιαστική αλλοίωση των αναγκών των σχολικών μονάδων σε εκπαιδευτικούς, η πρωτοφανής και παράλογη απόφαση να αποσπαστούν ελάχιστοι εκπαιδευτικοί , αν και υπάρχουν ανάγκες σε πολλά ΠΥΣΠΕ, οι συνεχόμενες αναβολές ενός , κατά τα φαινόμενα, «προσχεδιασμένου εγκλήματος» είχαν σαν αποτέλεσμα να δημιουργηθούν τεράστια προβλήματα στον εκπαιδευτικό κόσμο.
Χιλιάδες εκπαιδευτικοί, επιστήμονες με οικογένειες, με μισθούς που οι ίδιοι οι Υπουργοί Παιδείας έχουν χαρακτηρίσει «άδικους» και «μισθούς πείνας», αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τον τόπο συμφερόντων τους για να εργαστούν στις οργανικές τους θέσεις.
Με πενιχρές οικονομικές δυνατότητες θα εργαστούν σε τόπους μακριά από τα παιδιά και τους/τις συζύγους τους, μακριά από τις εστίες τους.
Οι εκπαιδευτικοί δε ζητάμε να έχουμε προνομιούχο θέση εις βάρος των συμπολιτών μας αλλά απαιτούμε ισονομία, δικαιοσύνη και πάνω από όλα «η επανάσταση της κοινής λογικής» να επικρατήσει επιτέλους στις αποφάσεις του Υπουργείου Παιδείας.
Δε ζητάμε να δημιουργηθούν τμήματα και θέσεις εργασίας εκεί που δεν υπάρχει λόγος, ζητάμε να υπάρχει ορθολογική και παιδαγωγική λογική στην κατανομή του εκπαιδευτικού δυναμικού, ζητάμε οι τάξεις να δημιουργούνται με γνώμονα το καλό των μαθητών κι όχι το χαμηλότερο κόστος για την κυβέρνηση.
Ζητάμε να υπάρχουν διαδικασίες αδιάβλητες οι οποίες θα εγγυώνται ότι οι αποφάσεις που λαμβάνονται κάθε φορά έχουν ως στόχο το συμφέρον των μαθητών μας.
Απαιτούμε :
1) Να δοθούν στη δημοσιότητα όλα τα έγγραφα που έστειλαν οι Διευθυντές Εκπαίδευσης για να γίνει φανερός ο ακριβής αριθμός των λειτουργικών κενών σε όλη την Ελλάδα.
2) Να επαναληφθεί η διαδικασία των αποσπάσεων με στόχο να καλυφθούν όλα τα λειτουργικά κενά.
3) Να παραιτηθούν όλοι όσοι ευθύνονται για τα εγκληματικά λάθη και τις παραλείψεις του Υπουργείου Παιδείας, όσο ψηλά κι αν βρίσκονται.
4) Να μην υπάρξει με την έναρξη του σχολικού έτους ούτε ένα κενό, ούτε μία τάξη χωρίς δάσκαλο, ούτε ένας μαθητής να μη στερηθεί το αγαθό της δημόσιας και δωρεάν Παιδείας.
5) Οποιαδήποτε μεταβολή στις θέσεις εργασίας των εκπαιδευτικών να γίνει με παιδαγωγικά κριτήρια και μόνο.
Ελπίζουμε η πολιτική ηγεσία του τόπου μας να συναισθανθεί κάποια στιγμή τα αποτελέσματα της ανικανότητάς της. Ελπίζουμε να καταλάβει τον πόνο και την οδύνη που έκανε να αισθανθούν χιλιάδες ελληνικές οικογένειες.
Αν δε μπορείτε να κατανοήσετε τα αυτονόητα, παραιτηθείτε κι απαλλάξτε το χώρο της Παιδείας από την παρουσία σας.
Αυτοί που υποφέρουν δεν είναι αριθμοί, είναι ψυχές, είναι συμπολίτες μας, είναι τα παιδιά μας.
