Με ένα παράπονο προς το μοναδικό του παιδί, την κόρη του, με την οποία είχε να μιλήσει από το 2006, κλείνουν οι δύο πολυσέλιδες διαθήκες που άφησε ο καθηγητής ποινικού δικαίου Αλέξανδρος Κατσαντώνης, που «έφυγε» από τη ζωή τον περασμένο Μάιο.
Την αποκλείει από κάθε κληρονομικό δικαίωμα αναφέροντας πως «κατά τη διαδρομή των τελευταίων ετών δεν ξανάκουσα τη φωνή της μοναδικής μου κόρης, ούτε από τηλέφωνο, όταν την πρώτη φορά, κατά τον Φεβρουάριο τον 2006, διεκομίσθη στην εντατική του Νοσοκομείου «Ερρίκος Ντινάν» με έμφραγμα… «γενικώς, η μεταχείριση μου από την κόρη μου με έφερε πολλές φορές σε απόγνωση, όταν ύστερα από σειρά εμφραγμάτων δεν είχα κοντά μου το μοναδικό μου παιδί.
Πέραν δε της συναισθηματικής βαρύτητας του γεγονότος, παρέμεινα και ουσιαστικά αβοήθητος λαμβανομένου υπ’ όψιν ότι η σύζυγος μου είναι εξίσου υπερήλιξ, κυρίως όμως έχει σε μεγάλο βαθμό μειωμένη την όραση της και έχει χάσει σχεδόν εξ ‘ολοκλήρου την ακοή της, με αποτέλεσμα, παρά την καλή, της θέληση και προσπάθεια, να αντιμετωπίζω τη δίνη τριών εμφραγμάτων με την βοήθεια προσώπων όπως η πρώην γραμματέας μου, μία παραδουλεύτρα και ο εκάστοτε οδηγός μου», αναφέρεται αποσπασματικά στην διαθήκη την οποία δημοσιεύει το περιοδικό Full life.
Ο ποινικολόγος κληροδότησε ολόκληρη την κινητή και ακίνητη περιουσία του στο γνωστό κοινωφελές ίδρυμα «Το Χαμόγελο του Παιδιού».
Στη σύζυγο του Λίντα Κατσαντώνη, που στάθηκε δίπλα του σε όλες τις δύσκολες στιγμές της ασθένειας του, αν και επί χρόνια σε διάσταση, παραχώρησε την επικαρπία πέντε μαγαζιών του επί της οδού Περικλέους στην Αθήνα, τα οποία μετά τον θάνατο της επιθυμεί να περιέλθουν και αυτά στο παραπάνω ίδρυμα.
Οι διαθήκες, που συντάχθηκαν το 2011 και το 2013, δημοσιεύθηκαν τον Ιούλιο στο Ειρηνοδικείο Αθηνών.
