"Συννεφιασμένη Κυριακή", "σαν απόκληρος γυρίζω", "δε λες κουβέντα"...τραγούδια σφραγίδα όπως και η φωνή της μεγάλης ρεμπέτισσας - Η Χαλκιδέα Σωτηρία Μπέλλου έζησε μια ζωή σαν παραμύθι, γεμάτη δόξα αλλά και κακουχίες. To ημερολόγιο έγραφε 27 Αυγούστου 1997 όταν έφυγε...
Η Σωτηρία Μπέλλου γεννήθηκε στη Δροσιά Χαλκίδας στις 29 Αυγούστου 1921.
Τα
τραγούδια της την καθιέρωσαν ως κορυφαία λαϊκή και ρεμπέτισσα
τραγουδίστρια.
Εχουν περάσει 17 χρόνια από τότε που "ο μάγκας με φουστάνια"
πέρασε στην αιωνιότητα.
Η φωνή της ωστόσο δε σίγησε και δεν πρόκειται να
σιγήσει ποτέ.
Τα τραγούδια της που ύμνησαν τον έρωτα, τον πόνο, τη
μοναξιά, την απόρριψη, την περιθωριοποίηση... μας συντροφεύουν είτε στα
γλέντια μας, είτε στις άλλες, τις πολύ προσωπικές, μοναχικές μας
στιγμές.
ΒΙΝΤΕΟ
Παντρεύτηκε μόλις σε ηλικία 17 ετών, ενάντια στις επιθυμίες των γονιών της. Ο άντρας της ήταν μέθυσος, άπιστος και την κακοποιούσε. Κατά τη διάρκεια ενός από τους ξυλοδαρμούς, η Σωτηρία έριξε βιτριόλι στο πρόσωπό του και καταδικάστηκε σε τρία χρόνια φυλάκιση από τα οποία τελικά εξέτισε μόνο τέσσερις μήνες.
Μετά την αποφυλάκιση της αποφασίζει να πάει στην Αθήνα το 1940. Συμμετέχει στην Αντίσταση, οργανώνεται στο ΕΑΜ αλλά συλλαμβάνεται, βασανίζεται και φυλακίζεται.
Το 1947 την ανακαλύπτει ο Βασίλης Τσιτσάνης και εργάζεται ως τραγουδίστρια σε ένα κέντρο διασκέδασης στην Αθήνα.
Το 1948 μια ομάδα κακοποιών εισήλθαν στο μαγαζί που τραγουδούσε και της ζήτησαν να τραγουδήσει το "Του αητού ο γιός", σύμβολο των βασιλοφρόνων και παρακρατικών.
Όταν η Σωτηρία αρνήθηκε, της επιτέθηκαν και την ξυλοκόπησαν άγρια αποκαλώντας την «Βουλγάρα» (Κομμουνίστρια), ενώ οι μουσικοί της δεν τόλμησαν να σηκωθούν από τις καρέκλες τους.
Δύο χρόνια μετά, η Μπέλλου θα φύγει από το μαγαζί για να δουλέψει μαζί με τον Βαμβακάρη. Τότε είναι που ξεκινά η εποχή φτώχειας και για την τραγουδίστρια.
ΒΙΝΤΕΟ
Το 1966 επανέρχεται στο προσκήνιο και συνεργάζεται με τον Διονύση Σαββόπουλο, τον Ηλία Ανδριόπουλο και τον Δήμο Μούτση. Τον Μάρτιο του 1993 αντιμετώπισε σοβαρά προβλήματα υγείας, οπότε και διαγνώστηκε ότι έπασχε από καρκίνο του φάρυγγα.
Έχασε τη φωνή της και στις 27 Αυγούστου 1997 άφησε την τελευταία της πνοή στο νοσοκομείο Μεταξά.
Ένας δημοσιογράφος που” χε πάει κάποτε να της πάρει συνέντευξη τρόμαξε όταν μπήκε σπίτι της και είδε καδραρισμένη μια φωτογραφία του Δράκουλα των Καρπαθίων.
"Μη σκιάζεσαι", τον ηρέμησε εκείνη, "είναι θαυμαστής μου ο Δράκουλας". Κι έπειτα του εξήγησε πως ο Christopher Lee μάζευε φανατικά τις ηχογραφήσεις της από τη δεκαετία του 1950.
