"Στην παρουσίαση του έργου "Παράκαμψη Χαλκίδας- Τμήμα Ν.Λάμψακος - Ψαχνά",
ακούσαμε τόσο απο τους υπηρεσιακούς παράγοντες του Υπουργείου Υποδομών,όσο
και απο τον πολιτικό τους προϊστάμενο,οτι πρόκειται για ένα πλούσιο έργο.
Ο πλούτος ενός έργου υποδομής,συμπυκνώνεται στο άθροισμα των μελετών,της
καλής εκτέλεσης και εφαρμογής αυτών και της προστιθέμενης αξίας που παράγεται
απο τη χρήση του.
Η υφιστάμενη κατάσταση στο δεύτερο μεγαλύτερο νησί της χώρας,είναι γνωστή και
σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να μας κάνει να είμαστε αισιόδοξοι,για το μέλλον του,
παρά προβληματισμένοι για τις δυσοίωνες προοπτικές ανάπτυξης,μιας και ο δράκος
της ανεργίας,οι κλειστές μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις,η κακή προσβασιμότητα και
προσπελασιμότητα λόγω του πολύ κακού και επικίνδυνου οδικού δικτύου,δεν μπορούν
να μας εγγυηθούν θεαματικές αλλαγές για τα επόμενα χρόνια.
Σε όλα αυτά αν προσθέσουμε,την ετεροβαρή σχέση Χαλκίδας-Λαμίας,με τις τεράστιες
ελλείψεις της πρώτης(σύγχρονο νοσοκομείο,υποβαθμισμένο ΤΕΙ)και την περαιτέρω
απονεύρωση της μέσα απο τον υπό επεξεργασία Γενικό Χωροταξικό Σχεδιασμό της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας,τότε οι συνθήκες αποκτούν χαρακτηριστικά απόγνωσης.
Ο διαμήκης οδικός άξονας μετά την επικοινωνιακή "φούσκα",ένταξης του στους χάρτες
του Διευρωπαϊκόυ Δίκτυου Μεταφορών,δεν έχει τις ίδιες δυνατότητες χρηματοδότησης απο το νεοσύστατο Ταμείο "Συνδέοντας την Ευρώπη",μιας και δεν ανήκει στο
"Κεντρικό Δίκτυο".
Το τμήμα Λέπουρα - Κύμη με οτι αυτό συνεπάγεται για την μετατροπή της Κύμης
σε Διαμεταφορικό Κέντρο - Λιμένα Εθνικής Συμασίας,βρίσκεται στην φάση μελετών
και χωρίς δυνατότητες χρηματοδότησης στο μέλλον.
Επομένως το πλούσιο έργο της παράκαμψης με τα 200 εκ. και πλέον συνολικό κόστος,αφήνει πίσω μια Εύβοια,απελπιστικά φτωχή, με συνολικές χρηματοδοτικές
ανάγκες για την ολοκλήρωση του προγράμματος υποδομών,που τις οφείλουν τα δυο
κόμματα της μεταπολίτευσης,να πλησιάζει το 1 δις ευρώ."
