Διαβάστε μερικές από αυτές που τις αφιερώνουμε στους εορτάζοντες:
Σπίτι χωρίς Γιάννη, προκοπή δεν κάνει
Γιάννης και του Θεού η χάρη
Όχι Γιάννης, Γιαννάκης
Γιάννης κερνάει και Γιάννης πίνει
Τα καλά του Γιάννη τα θέλουμε, τον Γιάννη δεν τον θέλουμε
Πότε ο Γιάννης δεν μπορεί, πότε ο κώλος του πονεί
Φοβάται ο Γιάννης το θεριό και το θεριό το Γιάννη
Σαράντα πέντε Γιάννηδες ενός κοκόρου γνώση
Τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα
Γιάννη είχα, Γιάννη έχω κι αν ποτέ μου θα χηρέψω, πάλι
Γιάννη θα γυρέψω!
Τι κάνεις Γιάννη; Κουκιά σπέρνω
Αν είχαν οι Γιάννηδες γνώση, θα μας δάνειζαν καμπόση!
Τρέξε Γιάννη γύρευε και Νικολό καρτέρει.
Ακόμα δεν τον είδαμε, Γιάννη τονε βγάλαμε
Άλλη καμιά δεν γέννησε μόνο η Μαριώ τον Γιάννη
Κάνε Γιάννο μ' τη δουλειά σου, κι ύστερα και πάλι θεια σου.
Να σε κάψω Γιάννη, να σʼ αλείψω λάδι
Ούτε ποτέ χαρά'ς το Γιάννη, ούτε τώρα'ς τα παιδιά του
Κατά το μαστρο-Γιάννη και τα κοπέλια του
Όπου γάμος και τραπέζι και ο Γιαννάκης εις τη μέση
Όλη μέρα καλογιάννη και το βράδυ κακογιάννη
Πιάσ' το Γιάννη τον άπιαστο
Ο Γιάννης ο σπανός μας λείπει
Ο Γιάννης καβάλα στ' άλογο και τ' άλογο αραδούσε
Όπου ακούς Μαρία και Γιάννη βάλε ψάρια στο τηγάνι
Έξω Γιάννης μέσα Σουλεϊμάνης
Όλα τα φαγιά του Γιάννη
Όλοι μιλούν για τ' άρματα και ο Γιάννης για την πίτα
Σέρνει ο Γιάννης το Γιαννάκη, κι η Γιαννάκαινα το Γιάννη
Ποιος κλάνει; Τον Γιάννη ρώτα
Ο Αλής γίνεται Γιάννης, κι η όρνιθα κταπόδι
Ίσα Γιάννης ίσα Χασάνης
Από το Γιάννη ως το Λιό, τύφλα να 'χουνε και οι δυο
Άλλη καμιά δε γέννησε, μόνο η Μαριώ τον Γιάννη
Ξέρ' ο Γιάννης τ' έχ'ς τον τορβά του
Γύρευ' αγά μου τη δουλειά σου κι ο Γιάννης δεν είναι για χαράτζι
Κόψε ξύλο κάμε Αντώνη κι από πλάτανο Μανώλη
κι αν ρωτάς και για τον Γιάννη, ό,τι ξύλο κόψεις κάνει...
