"Δίχως αμφιβολία η προεκλογική περίοδος συγκεντρώνει υψηλό βαθμό δυσκολίας τόσο για τους υποψήφιους βουλευτές των κομμάτων της Συγκυβέρνησης, όσο και για όλους εκείνους των παρατρεχάμενους, που με τις ευλογίες ΝΔ και ΠΑΣΟΚ έχουν καταλάβει δημόσια αξιώματα και θέσεις ευθύνης.
Η δυσκολία έγκειται στην ανάγκη να δικαιολογήσουν την τραγική κατάσταση τόσο των εισοδημάτων των πολιτών, όσο και των υποδομών της χώρας, ως αποτέλεσμα των μνημονιακών πολιτικών.
Σε αυτήν την προσπάθεια η συνήθης πρακτική είναι η επίκληση στην αναγκαιότητα του Μνημονίου, η ωραιοποίηση της κατάστασης και φυσικά οι υποσχέσεις για ένα καλύτερο μέλλον. Και όλα αυτά από εκείνους που υπηρέτησαν τις πολιτικές που μας έφεραν εδώ.
Αυτό ακριβώς συνέβη στην πρόσφατη επίσκεψη του υποψήφιου βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας κ. Σίμου Κεδίκογλου στο Νοσοκομείο της Χαλκίδας και στις δηλώσεις που ακολούθησαν τη συνάντησή του με τον διορισμένο από τη Συγκυβέρνηση Διοικητή του Νοσοκομείου κ. Καρούζο.
Από τη συνάντηση προέκυψε ότι όλα πάνε καλά, ότι ο κ. Κεδίκογλου έχει υπάρξει αρωγός την υγειονομικής "άνοιξης" που συντελείται στην Εύβοια και ότι κάποια λίγα πράγματα έχουν μείνει να γίνουν (μεταξύ αυτών και το νέο νοσοκομείο) προκειμένου να γίνουμε υγειονομικά η "Σουηδία του Νότου".
Δυστυχώς, αυτή η εικόνα απέχει πολύ από την πραγματικότητα. Ανεξαρτήτως του χρόνου περάτωσης (;) του νέου Νοσοκομείου της Χαλκίδας απαιτείται άμεση στελέχωση των κενών οργανικών θέσεων, ενώ σε πολλές ειδικότητες είναι αναγκαία η αύξηση των προβλεπόμενων οργανικών θέσεων, προκειμένου να μπορεί το νοσοκομείο να καλύπτει στοιχειωδώς το σύνολο των απαιτούμενων εφημεριών του.
Εκτός από το νοσοκομείο της Χαλκίδας είναι επιβεβλημένη η ουσιαστική ενεργοποίηση ως μονάδων δευτεροβάθμιας φροντίδας υγείας Περιφερειακών Νοσοκομείων Κύμης και Καρύστου.
Αποτελεί άμεση προτεραιότητα της Κυβέρνησης της Αριστεράς η επαρκής στελέχωσή τους με νοσηλευτικό προσωπικό και επαρκή αριθμό γιατρών βασικών ειδικοτήτων (καρδιολόγους, παιδιάτρους, ορθοπεδικούς), καθώς και η αντικατάσταση του πεπερασμένου ιατρικού εξοπλισμού.
Στο "μέτωπο" του ΕΟΠΥΥ είναι γεγονός ότι ακόμη και οι ίδιες υπηρεσίες του Οργανισμού παραδέχονται ότι ο ελάχιστος αριθμός ιατρικού προσωπικού που απαιτείται προκειμένου να καλυφτεί κατ’ ελάχιστον η ζήτηση σε επισκέψεις ασθενών στην πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας απαιτεί τουλάχιστον 250 γιατρούς επιπλέον στις υγειονομικές μονάδες του ΠΕΔΥ.
Στην περίπτωση που αυτές οι ανάγκες έπρεπε να καλυφτούν με συμβεβλημένους γιατρούς τότε το αντίστοιχο νούμερο προσεγγίζει τους 500 γιατρούς.
Σε κάθε περίπτωση η σημερινή εικόνα του υγειονομικού χάρτη της Εύβοιας δεν νοείται ως εξορθολογισμός της φροντίδας υγείας. Δεν μπορεί να υπάρξει Υγεία με θετικό κοινωνικό πρόσημο, όταν αυτή βασίζεται στη μνημονιακή πολιτική της λιτότητας, της συστηματικής κατεδάφισης της δημόσιας περίθαλψης και της μετακύλισης του μεγαλύτερου μέρους του κόστους στον πολίτη.
Ειδικά στην περιοχή μας, που έχει χτυπηθεί με σφοδρότητα από την πολιτική της εσωτερικής υποτίμησης και τη δημοσιονομική προσαρμογή, όποιος πιστεύει ότι οι λιγοστοί συμβεβλημένοι γιατροί και το υπό-στελεχωμένο και υπό-χρηματοδοτούμενο ΕΣΥ μπορούν να καλύψουν τις υγειονομικές ανάγκες του πληθυσμού είναι, είτε υποκριτής, είτε άσχετος και σε κάθε περίπτωση επικίνδυνος."
