Το δικό της μήνυμα με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας στέλνει η Ομάδα Γυναικών Χαλκίδας...
Η 8η Μάρτη φέτος έχει για άλλη μια φορά ένα επίκαιρο μήνυμα: Αγωνιζόμαστε για τις σύγχρονες ανάγκες μας στην Κοινωνική Ασφάλιση, στην προστασία της μητρότητας, στην εργασία. Για ζωή χωρίς φτώχεια, ανεργία, πολέμους, προσφυγιά.
Η φετινή 8η Μάρτη είναι αφιερωμένη στους πρόσφυγες, στις έγγυες, στις μανάδες με τα μωρά στα χέρια που δίνουν τη μάχη της επιβίωσης.Ποιος φταίει όμως που χιλιάδες οικογένειες ξεριζώνονται, ποιος φταίει που γυναικόπαιδα θαλασσοδέρνονται, ποιος φταίει που μικρά παιδιά πνίγονται;
Οι χιλιάδες πρόσφυγες από τη Συρία, το Ιράκ, το Αφγανιστάν είναι τα μεγαλύτερα θύματα των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και πολέμων που ξεκίνησαν και συνεχίζουν το ΝΑΤΟ, οι ΗΠΑ, χώρες της ΕΕ, η Ρωσία, γιατί ανταγωνίζονται μεταξύ τους για το ποιος θα βάλει στο χέρι τον πλούτο μιας ολόκληρης περιοχής, για το ποιων χωρών τα μονοπώλια θα κερδίσουν από το παζάρι που είναι σε εξέλιξη.
ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ προκάλεσαν τον πόλεμο στη Συρία, στο πλαίσιο του ανταγωνισμού τους με τη Ρωσία. Εξόπλισαν και στήριξαν τους δολοφόνους του «Ισλαμικού Κράτους». Ευθύνονται για το πρωτοφανές προσφυγικό κύμα.
Εμείς με τη σειρά μας, μέσα από την Ομάδα Χαλκίδας της ΟΓΕ, την Κοινωνική Συμμαχία, θα συνεχίσουμε να εκφράζουμε την αλληλεγγύη και τη συμπαράσταση μας. Αλληλεγγύη που θα συνδέεται φυσικά με όλες εκείνες τις δράσεις που θα δυναμώνουν την πάλη ενάντια σε πολέμους και επεμβάσεις στην περιοχή, ενάντια στην εμπλοκή της Ελλάδας σε αυτούς τους πολέμους που δημιουργούν μόνο περισσότερους ξεριζωμένους.
Η πάλη αυτή βέβαια δεν μπορεί να είναι αποκομμένη από τις δράσεις μας για όλα αυτά που βιώνουμε στην καθημερινότητα. Άλλωστε είναι η ίδια πολιτική που τα γεννάει.
Όλες μαζί, εργάτριες, αγρότισσες, άνεργες, αυτοαπασχολούμενες .... Ελληνίδες και μετανάστριες, βράζουμε όλες στο ίδιο καζάνι, έχουμε τα ίδια προβλήματα. Τα μέτρα που είναι προ των πυλών, οι αποφάσεις σε εθνικό ή μεγαλύτερο επίπεδο παίρνονται σε βάρος μας.
Ο αγώνας των εργατριών στα υφαντουργεία και τα ραφτάδικα της Ν. Υόρκης στις 8 του Μάρτη του 1857, που σήκωσαν ανάστημα απέναντι στη βαρβαρότητα της εκμετάλλευσης τους, είναι επίκαιρος και σήμερα.
Ανανεώνουμε το ραντεβού μας για την Τρίτη 8 Μάρτη στις 6.30μμ στην Αβάντων, στο ύψος του Αγ. Νικολάου, όπου πάλι θα μαζεύουμε είδη πρώτης ανάγκης και συντονισμένα θα τα παραδώσουμε στους πρόσφυγες που φιλοξενούνται στο ξενοδοχείο στης Θερμοπύλες που άνοιξε η Περιφέρεια Στερεάς.
Η 8η Μάρτη φέτος έχει για άλλη μια φορά ένα επίκαιρο μήνυμα: Αγωνιζόμαστε για τις σύγχρονες ανάγκες μας στην Κοινωνική Ασφάλιση, στην προστασία της μητρότητας, στην εργασία. Για ζωή χωρίς φτώχεια, ανεργία, πολέμους, προσφυγιά.
Η φετινή 8η Μάρτη είναι αφιερωμένη στους πρόσφυγες, στις έγγυες, στις μανάδες με τα μωρά στα χέρια που δίνουν τη μάχη της επιβίωσης.Ποιος φταίει όμως που χιλιάδες οικογένειες ξεριζώνονται, ποιος φταίει που γυναικόπαιδα θαλασσοδέρνονται, ποιος φταίει που μικρά παιδιά πνίγονται;
Οι χιλιάδες πρόσφυγες από τη Συρία, το Ιράκ, το Αφγανιστάν είναι τα μεγαλύτερα θύματα των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και πολέμων που ξεκίνησαν και συνεχίζουν το ΝΑΤΟ, οι ΗΠΑ, χώρες της ΕΕ, η Ρωσία, γιατί ανταγωνίζονται μεταξύ τους για το ποιος θα βάλει στο χέρι τον πλούτο μιας ολόκληρης περιοχής, για το ποιων χωρών τα μονοπώλια θα κερδίσουν από το παζάρι που είναι σε εξέλιξη.
ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ προκάλεσαν τον πόλεμο στη Συρία, στο πλαίσιο του ανταγωνισμού τους με τη Ρωσία. Εξόπλισαν και στήριξαν τους δολοφόνους του «Ισλαμικού Κράτους». Ευθύνονται για το πρωτοφανές προσφυγικό κύμα.
Εμείς με τη σειρά μας, μέσα από την Ομάδα Χαλκίδας της ΟΓΕ, την Κοινωνική Συμμαχία, θα συνεχίσουμε να εκφράζουμε την αλληλεγγύη και τη συμπαράσταση μας. Αλληλεγγύη που θα συνδέεται φυσικά με όλες εκείνες τις δράσεις που θα δυναμώνουν την πάλη ενάντια σε πολέμους και επεμβάσεις στην περιοχή, ενάντια στην εμπλοκή της Ελλάδας σε αυτούς τους πολέμους που δημιουργούν μόνο περισσότερους ξεριζωμένους.
Η πάλη αυτή βέβαια δεν μπορεί να είναι αποκομμένη από τις δράσεις μας για όλα αυτά που βιώνουμε στην καθημερινότητα. Άλλωστε είναι η ίδια πολιτική που τα γεννάει.
Όλες μαζί, εργάτριες, αγρότισσες, άνεργες, αυτοαπασχολούμενες .... Ελληνίδες και μετανάστριες, βράζουμε όλες στο ίδιο καζάνι, έχουμε τα ίδια προβλήματα. Τα μέτρα που είναι προ των πυλών, οι αποφάσεις σε εθνικό ή μεγαλύτερο επίπεδο παίρνονται σε βάρος μας.
Ο αγώνας των εργατριών στα υφαντουργεία και τα ραφτάδικα της Ν. Υόρκης στις 8 του Μάρτη του 1857, που σήκωσαν ανάστημα απέναντι στη βαρβαρότητα της εκμετάλλευσης τους, είναι επίκαιρος και σήμερα.
Ανανεώνουμε το ραντεβού μας για την Τρίτη 8 Μάρτη στις 6.30μμ στην Αβάντων, στο ύψος του Αγ. Νικολάου, όπου πάλι θα μαζεύουμε είδη πρώτης ανάγκης και συντονισμένα θα τα παραδώσουμε στους πρόσφυγες που φιλοξενούνται στο ξενοδοχείο στης Θερμοπύλες που άνοιξε η Περιφέρεια Στερεάς.
