Ένα πρόσωπο που μας είχε απασχολήσει ιδιαίτερα στο παρελθόν φιλοξένησε χθες στην εκπομπή του ο Πέτρος Κωστόπουλος - Ο Βαγγέλης Ρωχάμης ή αλλιώς ο μετρ των αποδράσεων μίλησε για τα χρόνια στη φυλακή αλλά και το σχέδιο απόδρασης του που του πήρε μέχρι και δέκα μήνες. Περιγράφοντας εικόνες μέσα από τον Κορυδαλλό ο Βαγγέλης Ρωχάμης έχει σίγουρα μια έντονη ζωή βγαλμένη από κινηματογραφική ταινία...
ΒΙΝΤΕΟ
Δείτε ολόκληρη την εκπομπή
«Για να πάμε στο επισκεπτήριο περνούσαμε τουλάχιστον δέκα πόρτες. Άλλες ήθελαν κλειδιά και άλλες όχι. Όταν περνούσαμε από την γραμματεία, είδα ότι τα κλειδιά ήταν περασμένα σε ένα ταμπλό. Όταν τα είδα την πρώτη φορά, φρόντισα να έχω ένα κομμάτι πλαστελίνης μαζί μου. Όταν πέρναγα από εκεί, συνήθως όταν επέστρεφε από τα Δικαστήρια, και είχα χρόνο δέκα λεπτά μέχρι να έρθει η σειρά μου, έπαιρνα ένα κλειδί και μπαμ», αποκάλυψε.
Ο Βαγγέλης Ρωχάμης είχε το σχέδιο, την υπομονή και την διάθεση να κάνει τα πάντα προκειμένου να βγει από την φυλακή, όπου και βγήκε με κοστούμι σαν καλός κύριος.
«Πέρασαν δέκα μήνες, ίσως και χρόνος, για να πάρω τα 5 – 6 κλειδιά που χρειαζόμουν. Τα έδινα σε κάποιον έξω και μου τα έφτιαχνε. Το να ανοίξεις όλες τις πόρτες ήταν θέμα υπομονής. Τις δύο τελευταίες τις άνοιξαν μόνοι τους, από εκεί που έφευγαν οι δικηγόροι, γιατί έτσι έφυγα. Είχα ντυθεί σαν δικηγόρος», αποκάλυψε στον Πέτρο Κωστόπουλο χθες βράδυ.
Δείτε ολόκληρη την εκπομπή
«Για να πάμε στο επισκεπτήριο περνούσαμε τουλάχιστον δέκα πόρτες. Άλλες ήθελαν κλειδιά και άλλες όχι. Όταν περνούσαμε από την γραμματεία, είδα ότι τα κλειδιά ήταν περασμένα σε ένα ταμπλό. Όταν τα είδα την πρώτη φορά, φρόντισα να έχω ένα κομμάτι πλαστελίνης μαζί μου. Όταν πέρναγα από εκεί, συνήθως όταν επέστρεφε από τα Δικαστήρια, και είχα χρόνο δέκα λεπτά μέχρι να έρθει η σειρά μου, έπαιρνα ένα κλειδί και μπαμ», αποκάλυψε.
Ο Βαγγέλης Ρωχάμης είχε το σχέδιο, την υπομονή και την διάθεση να κάνει τα πάντα προκειμένου να βγει από την φυλακή, όπου και βγήκε με κοστούμι σαν καλός κύριος.
«Πέρασαν δέκα μήνες, ίσως και χρόνος, για να πάρω τα 5 – 6 κλειδιά που χρειαζόμουν. Τα έδινα σε κάποιον έξω και μου τα έφτιαχνε. Το να ανοίξεις όλες τις πόρτες ήταν θέμα υπομονής. Τις δύο τελευταίες τις άνοιξαν μόνοι τους, από εκεί που έφευγαν οι δικηγόροι, γιατί έτσι έφυγα. Είχα ντυθεί σαν δικηγόρος», αποκάλυψε στον Πέτρο Κωστόπουλο χθες βράδυ.
