Το Εφετείο Αθηνών αποφάνθηκε ότι απαγορεύεται η απόλυση μητέρας, εγκύου ή λεχώνας, ακόμη και αν απασχολείται με άκυρη σύμβαση εργασίας ή αν είναι συμβασιούχος, δικαιώνοντας έτσι μητέρα νεογέννητου τέκνου η οποία απολύθηκε...
Ειδικότερα, σύμφωνα με την υπ΄ αριθμ. 644/2017 απόφαση του Εφετείου Αθηνών οι διατάξεις για την προστασία των εγκύων, των λεχώνων και των μητέρων από την απόλυση εφαρμόζονται και σε περίπτωση απασχόλησης της προστατευόμενης εργαζομένης με απλή σχέση εργασίας ή έμμισθης εντολής λόγω ακυρότητας των συμβάσεων που καταρτίσθηκαν μεταξύ αυτής και του εργοδότη της.
Αναλυτικότερα, μητέρα κατάθεσε αγωγή ενώπιον των δικαστηρίων αναφέροντας ότι κατά το χρονικό διάστημα από 1.10.2005 έως 30.9.2010, εργάστηκε ως υπάλληλος, σε Πανεπιστήμιο, με διαδοχικές συμβάσεις έργου. Σύμφωνα με το Εφετείο, οι συμβάσεις αυτές αποτελούν κατ' ουσίαν μία σύμβαση εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου, καθόσον με την εργασία της κάλυπτε πάγιες και διαρκείς ανάγκες του Πανεπιστημίου, το οποίο στις 30.9.2010 κατήγγειλε την σύμβαση εργασίας.
Όπως, υποστηρίζει η απολυθείσα, η καταγγελία της σύμβασης ήταν άκυρη, για πολλούς λόγους, όπως: 1) δεν έγινε εγγράφως, 2) δεν της καταβλήθηκε η νόμιμη αποζημίωση, 3) είναι καταχρηστική, 4)ήταν, τότε, μητέρα νεογέννητου τέκνου, το οποίο απέκτησε στις 19.6.2010, 5) το Πανεπιστήμιο συνέχισε να αποδέχεται τις υπηρεσίες όλων των άλλων συνάδελφων της, μεταξύ των οποίων και δύο, με τους οποίους προσλήφθηκαν την ίδια χρονική περίοδο και 6) επειδή αντιβαίνει στις διατάξεις του άρθρου 15 του ν. 1483/1984 για την προστασία της μητρότητας, κλπ.
Κατά την εφετειακή απόφαση, αποδείχθηκε ότι η εργαζόμενη στις 19.6.2010 απέκτησε τέκνο, γεγονός το οποίο γνώριζε το Πανεπιστήμιο, αφού της είχε χορηγήσει σχετική άδεια και επομένως δεν είχε δικαίωμα να καταγγείλει την εργασιακή σχέση της πριν την συμπλήρωση έτους από τον τοκετό, δηλαδή πριν από την 19.6.2011.
Σε άλλο σημείο το Εφετείο αναφέρει ότι, σύμφωνα με την νομοθεσία (νόμος 1483/1984) για την προστασία των εγκύων, κ.λπ., (που εφαρμόζεται και σε περίπτωση απασχόληση της εγκύου εργαζομένης με βάση απλή σχέση εργασίας ή έμμισθης εντολής λόγω ακυρότητας των συμβάσεων που καταρτίσθηκαν μεταξύ αυτής και του εργοδότη της), η προστασία αυτή παρέχεται στην εργαζόμενη έγκυο ανεξάρτητα από την εκ μέρους του εργοδότη γνώση της εγκυμοσύνης της.
Τέλος, το Εφετείο αποφάνθηκε ότι η καταγγελία της σύμβασης εργασίας είναι άκυρη, καθώς έγινε κατά παράβαση του άρθρου 15 ν. 1483/1984, με συνέπεια το Πανεπιστήμιο να οφείλει στην απολυθείσα τις αποδοχές της (5.838 ευρώ) για το χρονικό διάστημα από 1.11.2010 έως 19.6.2011.
Ειδικότερα, σύμφωνα με την υπ΄ αριθμ. 644/2017 απόφαση του Εφετείου Αθηνών οι διατάξεις για την προστασία των εγκύων, των λεχώνων και των μητέρων από την απόλυση εφαρμόζονται και σε περίπτωση απασχόλησης της προστατευόμενης εργαζομένης με απλή σχέση εργασίας ή έμμισθης εντολής λόγω ακυρότητας των συμβάσεων που καταρτίσθηκαν μεταξύ αυτής και του εργοδότη της.
Αναλυτικότερα, μητέρα κατάθεσε αγωγή ενώπιον των δικαστηρίων αναφέροντας ότι κατά το χρονικό διάστημα από 1.10.2005 έως 30.9.2010, εργάστηκε ως υπάλληλος, σε Πανεπιστήμιο, με διαδοχικές συμβάσεις έργου. Σύμφωνα με το Εφετείο, οι συμβάσεις αυτές αποτελούν κατ' ουσίαν μία σύμβαση εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου, καθόσον με την εργασία της κάλυπτε πάγιες και διαρκείς ανάγκες του Πανεπιστημίου, το οποίο στις 30.9.2010 κατήγγειλε την σύμβαση εργασίας.
Όπως, υποστηρίζει η απολυθείσα, η καταγγελία της σύμβασης ήταν άκυρη, για πολλούς λόγους, όπως: 1) δεν έγινε εγγράφως, 2) δεν της καταβλήθηκε η νόμιμη αποζημίωση, 3) είναι καταχρηστική, 4)ήταν, τότε, μητέρα νεογέννητου τέκνου, το οποίο απέκτησε στις 19.6.2010, 5) το Πανεπιστήμιο συνέχισε να αποδέχεται τις υπηρεσίες όλων των άλλων συνάδελφων της, μεταξύ των οποίων και δύο, με τους οποίους προσλήφθηκαν την ίδια χρονική περίοδο και 6) επειδή αντιβαίνει στις διατάξεις του άρθρου 15 του ν. 1483/1984 για την προστασία της μητρότητας, κλπ.
Κατά την εφετειακή απόφαση, αποδείχθηκε ότι η εργαζόμενη στις 19.6.2010 απέκτησε τέκνο, γεγονός το οποίο γνώριζε το Πανεπιστήμιο, αφού της είχε χορηγήσει σχετική άδεια και επομένως δεν είχε δικαίωμα να καταγγείλει την εργασιακή σχέση της πριν την συμπλήρωση έτους από τον τοκετό, δηλαδή πριν από την 19.6.2011.
Σε άλλο σημείο το Εφετείο αναφέρει ότι, σύμφωνα με την νομοθεσία (νόμος 1483/1984) για την προστασία των εγκύων, κ.λπ., (που εφαρμόζεται και σε περίπτωση απασχόληση της εγκύου εργαζομένης με βάση απλή σχέση εργασίας ή έμμισθης εντολής λόγω ακυρότητας των συμβάσεων που καταρτίσθηκαν μεταξύ αυτής και του εργοδότη της), η προστασία αυτή παρέχεται στην εργαζόμενη έγκυο ανεξάρτητα από την εκ μέρους του εργοδότη γνώση της εγκυμοσύνης της.
Τέλος, το Εφετείο αποφάνθηκε ότι η καταγγελία της σύμβασης εργασίας είναι άκυρη, καθώς έγινε κατά παράβαση του άρθρου 15 ν. 1483/1984, με συνέπεια το Πανεπιστήμιο να οφείλει στην απολυθείσα τις αποδοχές της (5.838 ευρώ) για το χρονικό διάστημα από 1.11.2010 έως 19.6.2011.
