Σύμφωνα με την σελίδα Δια-SOS-τε τη Μεσαρά, το ψάρι βρέθηκε σε πετρώδη βυθό πολυσύχναστου παραθαλάσσιου τουριστικού οικισμού της Μεσαράς...
Το ψάρι ήταν άγνωστο παλιότερα στις θάλασσες της Νότιας Κρήτης, ωστόσο τελευταία έχει κάνει κι εδώ την εμφάνιση του με αποτέλεσμα να αντιμετωπίζουν ένα ακόμα κίνδυνο οι λουόμενοι.
Το ψάρι ήταν άγνωστο παλιότερα στις θάλασσες της Νότιας Κρήτης, ωστόσο τελευταία έχει κάνει κι εδώ την εμφάνιση του με αποτέλεσμα να αντιμετωπίζουν ένα ακόμα κίνδυνο οι λουόμενοι.
Πληροφορίες για το λεονταρόψαρο
Το λιονταρόψαρο ή λεονταρόψαρο βρίσκεται ήδη στις ελληνικές θάλασσες, είναι το επικίνδυνο ψάρι, άλλος ένας τροπικός εισβολέας (λεσεψιανός μετανάστης) που πέρασε από την διώρυγα του Σουέζ, και εκμεταλλευόμενο την δυνατότητα να ζήσει σε αρκετά πιο χαμηλές θερμοκρασίες από τα ζεστά τροπικά νερά, αναμένεται να αποτελέσει το νέο “πονοκέφαλο”, μετά από την ραγδαία ανάπτυξη του λαγοκέφαλου.
Το δηλητηριώδες λεονταρόψαρο (Pterois miles) τρέφεται με μια ποικιλία άλλων ψαριών και θαλάσσιων οργανισμών. Γεννά κάθε τέσσερις μέρες, καθ’ όλο το έτος, παράγοντας περίπου δύο εκατομμύρια αυγά ετησίως, τα οποία παρασύρονται από τα θαλάσσια ρεύματα σε μεγάλες αποστάσεις, πράγμα που βοηθά την εξάπλωση του είδους του.
Τα αγκάθια του είναι άκρως δηλητηριώδη και εν δυνάμει θανατηφόρα για όποιον τρυπηθεί από αυτά – άλλο ψάρι ή άνθρωπο. Αν κανείς τσιμπηθεί, πρέπει αμέσως να πάει σε γιατρό, γιατί μπορεί να εκδηλώσει σοβαρή αλλεργική αντίδραση.
Η ταχεία αναπαραγωγή και ανάπτυξή του και τα τοξικά αγκάθια του αποτελούν τα «όπλα» με τα οποία το επίβοφο λεονταρόψαρο κατακτά συνεχώς νέες περιοχές, μειώνοντας τη βιοποικιλότητα των οικοσυστημάτων, μια εξέλιξη με σοβαρές βιολογικές και κοινωνικο-οικονομικές επιπτώσεις.
Το λεονταρόψαρο προέρχεται από τον Ινδικό Ωκεανό και στη Μεσόγειο έγινε αντιληπτό για πρώτη φορά το 1991, στον Κόλπο της Χάιφας του Ισραήλ. Παρά τους κινδύνους πάντως, το ψάρι αυτό, μετά από προσεκτικό καθάρισμα, τρώγεται και είναι μάλιστα νόστιμο.
Το λιονταρόψαρο ή λεονταρόψαρο βρίσκεται ήδη στις ελληνικές θάλασσες, είναι το επικίνδυνο ψάρι, άλλος ένας τροπικός εισβολέας (λεσεψιανός μετανάστης) που πέρασε από την διώρυγα του Σουέζ, και εκμεταλλευόμενο την δυνατότητα να ζήσει σε αρκετά πιο χαμηλές θερμοκρασίες από τα ζεστά τροπικά νερά, αναμένεται να αποτελέσει το νέο “πονοκέφαλο”, μετά από την ραγδαία ανάπτυξη του λαγοκέφαλου.
Το δηλητηριώδες λεονταρόψαρο (Pterois miles) τρέφεται με μια ποικιλία άλλων ψαριών και θαλάσσιων οργανισμών. Γεννά κάθε τέσσερις μέρες, καθ’ όλο το έτος, παράγοντας περίπου δύο εκατομμύρια αυγά ετησίως, τα οποία παρασύρονται από τα θαλάσσια ρεύματα σε μεγάλες αποστάσεις, πράγμα που βοηθά την εξάπλωση του είδους του.
Τα αγκάθια του είναι άκρως δηλητηριώδη και εν δυνάμει θανατηφόρα για όποιον τρυπηθεί από αυτά – άλλο ψάρι ή άνθρωπο. Αν κανείς τσιμπηθεί, πρέπει αμέσως να πάει σε γιατρό, γιατί μπορεί να εκδηλώσει σοβαρή αλλεργική αντίδραση.
Η ταχεία αναπαραγωγή και ανάπτυξή του και τα τοξικά αγκάθια του αποτελούν τα «όπλα» με τα οποία το επίβοφο λεονταρόψαρο κατακτά συνεχώς νέες περιοχές, μειώνοντας τη βιοποικιλότητα των οικοσυστημάτων, μια εξέλιξη με σοβαρές βιολογικές και κοινωνικο-οικονομικές επιπτώσεις.
Το λεονταρόψαρο προέρχεται από τον Ινδικό Ωκεανό και στη Μεσόγειο έγινε αντιληπτό για πρώτη φορά το 1991, στον Κόλπο της Χάιφας του Ισραήλ. Παρά τους κινδύνους πάντως, το ψάρι αυτό, μετά από προσεκτικό καθάρισμα, τρώγεται και είναι μάλιστα νόστιμο.
