Η υπόθεση ξεκίνησε το 2011 και τρία χρόνια μετά (το 2014), ο 54χρονος -τότε- Άρης Καντούρος καταδικάστηκε στα Δικαστήρια Χαλκίδας σε 21 χρόνια φυλάκισης και οδηγήθηκε στις Φυλακές Τριπόλεως, όπου κρατούνταν μαζί με 250 συγκρατούμενούς του σε φυλακές χωρητικότητας 70 ατόμων. Ο ίδιος, μιλώντας στο «Πρώτο Θέμα» περιγράφει την εμπειρία του στην φυλακή ως «Σπιναλόγκα», καθώς οι άθλιες συνθήκες που επικρατούσαν εντός του σωφρονιστικού ιδρύματος επιβάρυναν σημαντικά την υγεία του.
Στις 4 Νοεμβρίου 2020, 6,5 χρόνια μετά την πρωτόδικη καταδίκη του, το Μικτό Ορκωτό Εφετείο Ευβοίας εξέδωσε αθωωτική απόφαση με ψήφους των Δικαστικών Λειτουργών αλλά και των Ενόρκων, κατόπιν καταθέσεων αθλητριών και αθλητών υπέρ της αθωότητάς του.
Η συνήγορος του, Βάσω Πανταζή, μιλώντας στο «Πρώτο Θέμα» τόνισε τα δύο σημαντικά στοιχεία που οδήγησαν στην αθώωση του προπονητή:
«Το πρώτο είναι ότι δεν αποδεικνυόταν η κατηγορία, καθότι κατά τους χρόνους που φέρεται να τελέστηκαν οι ασελγείς πράξεις, υπήρξε παρουσία τρίτων ατόμων στον χώρο αυτό. Το δεύτερο στοιχείο, το οποίο πιστεύω ότι ήταν και το πιο καθοριστικό, είναι ότι αυτός ο άνθρωπος μέχρι τα 52 του χρόνια δεν είχε δώσει κανένα ίχνος συμπεριφοράς περί παιδοφιλίας».