«Το δεύτερο κύμα της πανδημίας ήταν αναμενόμενο. Αυτό που δεν ήταν αναμενόμενο, ήταν ότι θα μας έβρισκε σε αυτή τη κατάσταση.
Ο κ. Μητσοτάκης σήμερα ετοιμάζεται με μεγάλη καθυστέρηση να ανακοινώσει σχέδιο ενός μηνός.
Φοβάμαι ότι πριν περάσουν λίγες μέρες θα χρειαστεί να το αναθεωρήσει.
Και αυτό όπως και άλλα αποσπασματικά μέτρα που διαρκώς ανακοινώνει και αναθεωρεί.
Και αυτό γιατί άφησε τους 8 προηγούμενους μήνες να περάσουν χωρίς να χτίσει καμία άμυνα απέναντι στη πανδημία.
Άφησε το ΕΣΥ ανοχύρωτο.
Δεν έκανε ούτε μια πρόσληψη μόνιμου γιατρού ή νοσηλευτή.
Άφησε τους πολίτες μόνους απέναντι στην ατομική τους ευθύνη.
Μόνους απέναντι στο συνωστισμό στα λεωφορεία και στο Μετρό.
Μόνους απέναντι στα διαγνωστικά τεστ που δεν συνταγογραφούνται.
Μόνους στα μέσα προστασίας και στις μάσκες που έγιναν ανέκδοτο για τα παιδιά μας στα σχολεία, που άνοιξαν φέτος με περισσότερους μαθητές ανά τάξη.
Η μόνη του έγνοια αυτούς τους οκτώ μήνες, δεν ήταν η πανδημία.
Αλλά να ψηφίζει νομοσχέδια για τη πτώχευση των πολιτών και τη ρευστοποίηση της πρώτης κατοικίας τους.
Και να προωθεί διατάξεις που καταργούν κατοχυρωμένα εργασιακά δικαιώματα.
Οι μέρες που έρχονται όμως, θα είναι δραματικές.
Τα νοσοκομεία μας ήδη ασφυκτιούν από το βάρος.
Οι αυξημένες ανάγκες για ΜΕΘ ήδη καλύπτονται με δυσκολία.
Ενώ τα κρούσματα αυξάνονται εκθετικά και ο αριθμός των συνανθρώπων μας που χάνονται, έχει τις τελευταίες μέρες τριπλασιαστεί.
Η ευθύνη για την εγκληματική αδράνεια των τελευταίων μηνών ανήκει αποκλειστικά στον κ. Μητσοτάκη και στη κυβέρνησή του.
Έστω και τώρα, έστω και στο και πέντε, οφείλει να αφήσει τη προπαγάνδα και πάρει ουσιαστικά μέτρα:
Να προχωρήσει σε προσλήψεις μόνιμων γιατρών και νοσηλευτών.
Να επιτάξει ιδιωτικά νοσηλευτήρια.
Να προχωρήσει σε Μαζική συνταγογράφηση των διαγνωστικών τεστ.
Να εντάξει άμεσα στα δρομολόγια τα 270 λεωφορεία και τρόλεϊ που είναι παρκαρισμένα στα αμαξοστάσια.
Να λάβει ουσιαστικά μέτρα οικονομικής στήριξης των πληττόμενων επιχειρήσεων, αντί να κοκορεύεται χωρίς ντροπή, ότι είναι δικό του το μαξιλάρι.
Βρισκόμαστε μπροστά σε κρίσιμες και ιστορικές στιγμές.
Απαιτούνται αποφάσεις ευθύνης.
Όχι άλλα ψέματα και προπαγάνδα.
Για να αποτρέψουμε τουλάχιστον τα χειρότερα.
Και να προστατεύσουμε την αξία της ανθρώπινης ζωής.
Αλλά και της ζωής με αξιοπρέπεια».