*Άρθρο του Θανάση Τάρτη:«Τα επικίνδυνα παιχνίδια με τις νησίδες πλεόνασμα ανευθυνότητας
Οι Τούρκοι δουλέμποροι που συνεχίζουν να δρουν ανεξέλεγκτα στα σύνορά μας, η εργαλειοποίηση των νησίδων στον Έβρο που επιχειρεί η Aγκυρα λόγω ύπαρξης του φράχτη, καθώς και οι 38 Σύροι πρόσφυγες στη νησίδα του ποταμού και την επιβεβαίωση του θανάτου ενός παιδιού, υποσημειώνουν τα τρωτά σημεία της μεταναστευτικής πολιτικής.
Πρέπει η κάθε κυβέρνηση να προασπίζει την εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδας και ταυτόχρονα να προστατεύει τις ανθρώπινες ζωές.
Το ΠΑΣΟΚ/ ΚΙΝΑΛ προτίθεται να θέσει στον κοινοβουλευτικό έλεγχο το περιστατικό προκειμένου να απαντηθεί κάτω από ποιες συνθήκες βρέθηκαν οι πρόσφυγες στη νησίδα. Πολλές φορές δεν έχει μόνο σημασία αν έχεις δίκιο αλλά και πως το διεκδικεί. Οι νησίδες του Έβρου παραμένουν ένα εξαιρετικά ευαίσθητο ζήτημα...
Η πολιτική του κατευνασμού της κυβέρνηση της ΝΔ πως με επαρκείς παραχωρήσεις θα εξασφαλιζόταν μια διαρκής ειρήνη, είναι αδιέξοδη καθώς δυναμώνουν την κλιμάκωση από την τουρκική ηγεσία.
O Πρόεδρος της Τουρκίας, υλοποιεί την απειλή που είχε διατυπώσει πολλές φορές στο παρελθόν. Χρησιμοποιεί τους πρόσφυγες και τους μετανάστες για να πετύχει τους γεωπολιτικούς του στόχους στην ευρύτερη περιοχή. Με τη διεθνής κοινότητα να συνεχίζει να στρουθοκαμηλίζει μπροστά στις συνεχείς προκλήσεις του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.
Η αλληλεγγύης που ζητάμε από το Κοινό Ευρωπαϊκό Σύστημα Ασύλου, προβλέπει την παροχή βοήθειας σε ένα γενικότερο πλαίσιο που περιλαμβάνει και την προστασία των συνόρων, αλλά είναι Ευρωπαϊκό μόνο στο όνομα, καθώς οι αρμοδιότητες και οι ευθύνες παραμένουν σε πολύ μεγάλο βαθμό στη χώρα μας και δείχνουν τις ανεπάρκειες της ευρωπαϊκής πολιτικής στο θέμα των προσφύγων.
Τα κράτη που ανήκουν και στη ζώνη Σέγκεν, έχουν όχι μόνο το δικαίωμα αλλά και την υποχρέωση να υπερασπίζονται τα σύνορά τους. Θα πρέπει να δούμε τη λήψη ουσιαστικών αποφάσεων που θα συμβάλουν άμεσα στην κατάσταση.
Η φύλαξη των συνόρων και η παράλληλη απαρέγκλιτη προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η ουσιαστική αποτροπή της εργαλειοποίησης του μεταναστευτικού από την Τουρκία και η δίκαιη κατανομή στην φιλοξενία των αιτούντων άσυλο και προσφύγων μεταξύ των ευρωπαϊκών κρατών πρέπει να αποτελούν τα συστατικά στοιχεία μιας ολοκληρωμένης και συνεκτικής ευρωπαϊκής μεταναστευτικής πολιτικής.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση όμως αντί να αποδυναμώσει το κριτήριο της πρώτης εισόδου, το ενισχύει, προβλέποντας πως το Κράτος Μέλος που έχει οριστεί υπεύθυνο για την εξέταση μίας αίτησης παραμένει υπεύθυνο για πάντα, κάτι που εκ των πραγμάτων «θεσμοθετεί» τη δυσχερή θέση χωρών όπως η Ελλάδα. Είναι άλλο να στηρίζουμε τους πρόσφυγες που διαμένουν στην Τουρκία και πολύ διαφορετικό να υποκύπτουμε σε έναν ψυχρό εκβιασμό.
Μη ξεχνάμε ότι οι Έλληνες προσφέρουμε εδώ και χρόνια απλόχερα την αλληλεγγύη, ο καθένας κρίνεται τόσο από την παρουσία του, όσο και από την απουσία του στην μεταναστευτική πολιτική, Η ΕΕ αντιμετωπίζει την παράνομη μετανάστευση μέσα από πολιτικές επιστροφής μεταναστών».
