Απόφαση υπέρ της Ελευθερίας του Τύπου στην Ελλάδα είναι η δικαστική απόφαση (με αριθμό
9402/2022) του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών που απέρριψε την αγωγή που
είχαν καταθέσει σε βάρος του δημοσιογράφου και διαχειριστή της
ιστοσελίδας periodista.gr, Δημήτρη Μπεκιάρη, ο Γενικός γραμματέας της Βουλής, Γιώργος Μυλωνάκης αλλά και ο Διευθυντής
του Γραφείου του πρωθυπουργού στη Βουλή, Μιχάλης Μπεκίρης...Πιο αναλυτικά το Δικαστήριο έκρινε ότι δεν στοιχειοθετείται το αδίκημα της συκοφαντικής δυσφήμισης, ούτε και το αδίκημα της δυσφήμισης. Αντιθέτως το Δικαστήριο έκρινε ότι «στοιχειοθετείται δικαιολογημένο δημοσιογραφικό ενδιαφέρον, για ζήτημα επικαιρότητας σχετικά με φερόμενη απόπειρα διασπάθισης δημοσίου χρήματος μετά από καταγγελίες βουλευτή».
Το δικαιολογημένο δημοσιογραφικό ενδιαφέρον «πηγάζει από την προστατευόμενη από την ΕΣΔΑ και το Σύνταγμα ελευθερία του Τύπου σχετικά με ζητήματα της επικαιρότητας και για την άσκηση πολιτικής κριτικής», όπως υπογραμμίζεται.
Το εντυπωσιακό της απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου έχει να κάνει με όσα αναφέρονται για τους στενούς συνεργάτες του πρωθυπουργού και την στάση τους απέναντι στην κριτική που τους ασκείται.
Όπως επισημαίνεται οι Γ. Μυλωνάκης και Μ. Μπεκίρης πρόκειται για «δημόσια πρόσωπα λόγω των επαγγελματικών τους ιδιοτήτων» και επομένως «οφείλουν να επιδεικνύουν μεγαλύτερη ανοχή στην κριτική που τους ασκείται σε σχέση με τα μη δημόσια πρόσωπα».
Την αγωγή είχε καταθέσει ο δικηγόρος τους και νυν Υπουργός Υγείας, Θάνος
Πλεύρης για λογαριασμό του Γενικού γραμματέα της Βουλής και στενού
συνεργάτη του πρωθυπουργού, Γιώργο Μυλωνάκη, αλλά και του Διευθυντή του Γραφείου του Πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη, στη Βουλή, Μιχάλη Μπεκίρη, οι οποίοι ζητούσαν 200.000 ευρώ (100.000 ευρώ ο καθένας) από τον δημοσιογράφο και το periodista.gr.
Την πλευρά της ιστοσελίδας periodista.gr και του Δημήτρη Μπεκιάρη, υπερασπίστηκε αναπτύσσοντας τα επιχειρήματα ο γνωστός δικηγόρος Γιάννης Απατσίδης, τα οποία έγιναν δεκτά.
Πρόκειται για δημοσίευμα του periodista.gr, με αφορμή καταγγελία του Παύλο Πολάκη στο facebook για το ζήτημα της προμήθειας υγιειονομικού υλικού από την 6η ΥΠΕ αντί ιδιαίτερα υψηλού τιμήματος, «της οποίας ο ιδιοκτήτης σχετιζόταν με τον Διοικητή της 6ης ΥΠΕ Γιάννη Καρβέλη (ως αδελφός του κουνιάδου του), αποδίδοντας συνακόλουθα σχετικές ευθύνες τόσο στον Διοικητή της 6ης ΥΠΕ όσο και στην πολιτική ηγεσία» όπως αναφέρεται στη δικαστική απόφαση.
Όπως επισημαίνεται στη σχετική απόφαση, κατά την περίοδο ανάρτησης του επίμαχου δημοσιεύματος «το ζήτημα της ορθής ή μη διαχείρισης πόρων εκ μέρους της Διοίκησης της 6ης ΥΠΕ με αφορμή τις αποφασισθείσες απευθείας αναθέσεις υγειονομικού που προαναφέρθηκαν ήταν ιδιαίτερα επίκαιρο αφού υπήρξαν περί αυτού αναρτήσεις σε ιστοσελίδες, κατόπιν σχετικών ερωτημάτων βουλευτών της αξιωματικής αντιπολίτευσης».
Όπως υπογραμμίζεται στη δικαστική απόφαση, «από την ανάγνωση του δημοσιεύματος δεν προκύπτει η συσχέτιση των εναγόντων (Μπεκίρης – Μυλωνάκης) με τις διαδικασίες των επίμαχων απευθείας αναθέσεων καθώς ρητά γίνεται λόγος περί «πολιτικής συγκάλυψης», «πολιτικής έκθεσης» και «πολιτικού θέματος» χωρίς να δημιουργούνται υπόνοιες σε βάρος τους περί οποιουδήποτε είδους νομικής συνευθύνης για τις αναθέσεις».
Επίσης το Δικαστήριο έκρινε πως φράσεις τις οποίες χρησιμοποιούσε στο δημοσίευμα ο δημοσιογράφος «δεν υποκρύπτουν άμεσα ή έμμεσα πραγματικά γεγονότα σαφή και συγκεκριμένα σε βάρος των εναγόντων αλλά αποτελούν αξιολογικές κρίσεις του δημοσιογράφου που εντάσσονται στις υποκειμενικές του εκτιμήσεις, όπως αυτές διαμορφώθηκαν με βάση τη δημοσιογραφική του πληροφόρηση».
Πιο αναλυτικά το Δικαστήριο έκρινε ότι δεν στοιχειοθετείται το αδίκημα της συκοφαντικής δυσφήμισης, ούτε και το αδίκημα της δυσφήμισης. Αντιθέτως το Δικαστήριο έκρινε ότι «στοιχειοθετείται δικαιολογημένο δημοσιογραφικό ενδιαφέρον, για ζήτημα επικαιρότητας σχετικά με φερόμενη απόπειρα διασπάθισης δημοσίου χρήματος μετά από καταγγελίες βουλευτή».
Το δικαιολογημένο δημοσιογραφικό ενδιαφέρον «πηγάζει από την προστατευόμενη από την ΕΣΔΑ και το Σύνταγμα ελευθερία του Τύπου σχετικά με ζητήματα της επικαιρότητας και για την άσκηση πολιτικής κριτικής», όπως υπογραμμίζεται.
Το εντυπωσιακό της απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου έχει να κάνει με όσα αναφέρονται για τους στενούς συνεργάτες του πρωθυπουργού και την στάση τους απέναντι στην κριτική που τους ασκείται.
Όπως επισημαίνεται οι Γ. Μυλωνάκης και Μ. Μπεκίρης πρόκειται για «δημόσια πρόσωπα λόγω των επαγγελματικών τους ιδιοτήτων» και επομένως «οφείλουν να επιδεικνύουν μεγαλύτερη ανοχή στην κριτική που τους ασκείται σε σχέση με τα μη δημόσια πρόσωπα».
Πρόκειται για απόφαση «μνημείο» για την προστασία της ελευθερίας του Τύπου στη χώρα μας η οποία τόσο πολύ έχει καταπατηθεί ειδικά τα τελευταία χρόνια με την οποία υψώνεται ένα τείχος προστασίας απέναντι στο δημοσιογραφικό λειτούργημα.
Ωστόσο και αυτή η δικαστική αποφάση αποτελεί εξαίρεση στον κανόνα... με την Ελλάδα να έχει κατρακυλήσει στην τελευταία θέση της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Ελευθερία του Τύπου και των Δημοσιογράφων.
