14 χρόνια συμπληρώνονται σήμερα (06-12-2022) από την εν ψυχρώ δολοφονία του 15χρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου στα Εξάρχεια...
Η 6η του Δεκέμβρη δεν είναι απλά μια ημερολογιακή επέτειος. Αντιθέτως, αποτελεί ημέρα μνήμης, αντίστασης και αγώνα.
Το βράδυ της 6ης Δεκεμβρίου
2008 ο 37χρονος τότε αστυνομικός Επαμεινώνδας Κορκονέας πυροβόλησε και σκότωσε στα Εξάρχεια τον 15χρονο
μαθητή Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο.
Την επομένη ξέσπασε ένα κύμα νεανικής
αγανάκτησης πανελλαδικής εμβέλειας, που οδήγησε σε πρωτοφανούς έντασης
ταραχές, κυρίως στη Αθήνα.
Το αιματηρό
περιστατικό και τα επακόλουθά του έλαβαν διεθνείς διαστάσεις και σε
πολλές μεγαλουπόλεις του κόσμου διοργανώθηκαν εκδηλώσεις αλληλεγγύης και
συμπαράστασης.
Η
μοιραία συνάντηση δράστη και θύματος έγινε λίγα λεπτά μετά τις 21:00 το
βράδυ του Σαββάτου στη συμβολή των οδών Τζαβέλα και Μεσολογγίου στα
Εξάρχεια. Αρχικά υπήρξε φραστική αντιπαράθεση μιας ομάδας νεαρών με τον Επαμεινώνδα Κορκονέα και τον συνάδελφό του Βασίλη
Σαραλιώτη.
Στη συνέχεια, οι δυο αστυνομικοί διατάχθηκαν να αποσυρθούν από τον
τόπο του επεισοδίου, ωστόσο λίγο μετά επανήλθαν πεζή στην οδό Τζαβέλα, όπου
βρισκόταν η παρέα των νεαρών.
Λίγο νωρίτερα ο Σαραλιώτης πέταξε μια χειροβομβίδα κρότου-λάμψης.
Τότε ξαφνικά ο Κορκονέας έβγαλε
το υπηρεσιακό του περίστροφο και πυροβόλησε τρεις φορές. Μία από τις
σφαίρες χτύπησε τον 15χρονο μαθητή Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο και τον άφησε νεκρό. Στο νοσοκομείο «Ευαγγελισμός», όπου διακομίστηκε, απλώς
διαπιστώθηκε ο θάνατός του.
ΒΙΝΤΕΟ
Αμέσως μετά, οι δυο αστυνομικοί, σαν να μην έχει συμβεί τίποτα, ενημέρωσαν, ανέφεραν στην υπηρεσία τους ότι δήθεν δέχθηκαν επίθεση με πέτρες και μπουκάλια από τους
νεαρούς. Είναι και το ψευδές σενάριο που διακινούσε η αστυνομία τις πρώτες ώρες.
Στις ανακοινώσεις της κάνει λόγο για τον εξοστρακισμό της σφαίρας που
προκάλεσε το θάνατο του νεαρού παιδιού.
Ωστόσο μαρτυρίες και βίντεο που δημοσιεύτηκαν αποκάλυψαν την στυγερή δολοφονία.
Οι δυο δράστες αστυνομικοί συνελήφθησαν και τέθηκαν σε διαθεσιμότητα, όπως και ο Διοικητής του
αστυνομικού τμήματος Εξαρχείων, στη δύναμη των οποίων ανήκαν.
Στην πρώτη
του κατάθεση, ο δράστης υποστήριξε ότι πυροβόλησε τρεις φορές, δύο στον
αέρα και μία στο έδαφος.
Οι αυτόπτες μάρτυρες, όμως, τον διέψευσαν,
καθώς κατέθεσαν ότι πυροβόλησε κατευθείαν προς την πλευρά των νεαρών, οι
οποίοι δεν προκάλεσαν τους δύο αστυνομικούς.
ΒΙΝΤΕΟ
Σε κυβερνητικό επίπεδο, μετά το
αρχικό σοκ, ο Υπουργός Εσωτερικών Προκόπης Παυλόπουλος, πολιτικός
προϊστάμενος της αστυνομίας εκείνη την περίοδο, και ο Υφυπουργός του
Παναγιώτης Χηνοφώτης υπέβαλαν για λόγους ευθιξίας τις παραιτήσεις τους
στον πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή, ο οποίος δεν τις έκανε αποδεκτές.
Τα επεισόδια που ακολουθούν από την οργή είναι πρωτοφανή και έμειναν στην ιστορία.
ΒΙΝΤΕΟ Στο δικαστικό σκέλος της
δολοφονίας Γρηγορόπουλου, στις 10 Δεκεμβρίου οι δύο ειδικοί φρουροί
κρίθηκαν προφυλακιστέοι μετά την απολογία τους στον Ανακριτή.
Ο Κορκονέας ισχυρίστηκε ότι δήθεν δεν είχε
πρόθεση να δολοφονήσει τον Γρηγορόπουλο και ότι έριξε δύο
προειδοποιητικές βολές στον αέρα, ευρισκόμενος, αυτός και ο συνάδελφός
του, σε καθεστώς φόβου, καθώς είχαν δεχθεί επίθεση με πέτρες και δοκάρια
από ομάδα τριάντα αναρχικών. Επίσης, είπε ότι ο θανών είχε
αποβληθεί από τη Σχολή Μωραΐτη και άλλαζε συχνά σχολεία, γεγονός που
αποτυπώνει μία αποκλίνουσα συμπεριφορά. Η Σχολή Μωραΐτη, σε ανακοίνωσή
της διέψευσε τους ισχυρισμούς του αστυνομικού.
Στις 24 Αυγούστου 2009 το
Συμβούλιο Εφετών Αθηνών επικύρωσε το πρωτοβάθμιο βούλευμα (του
Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Αθηνών) και διέταξε την παραπομπή των δύο αστυνομικών στο Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο, προκειμένου να δικαστούν
για ανθρωποκτονία με ενδεχόμενο δόλο ο Κορκονέας και για απλή συνέργεια
σε ανθρωποκτονία με ενδεχόμενο δόλο ο Σαραλιώτης.
Η δίκη της υπόθεσης ορίστηκε
για τις 15 Δεκεμβρίου 2009 στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Χαλκίδας για
λόγους ασφαλείας. Ύστερα από αντίδραση τοπικών φορέων, ο Άρειος Πάγος
μετέφερε τη δίκη στην Άμφισσα και όρισε την έναρξη διεξαγωγής της την
20η Ιανουαρίου 2010. Η ακροαματική διαδικασία διάρκεσε σχεδόν δέκα μήνες
και χρειάστηκαν συνολικά 84 συνεδριάσεις για να εκδώσει το δικαστήριο
την απόφασή του.
Στις 11 Οκτωβρίου 2010, το Μικτό
Ορκωτό Δικαστήριο της Άμφισσας, αποτελούμενο από 3 τακτικούς δικαστές
και 4 ένορκους, έκρινε και τους δύο αστυνομικούς ενόχους, τον
Κορκονέα για ανθρωποκτονία με άμεσο δόλο (με μετατροπή της κατηγορίας
επί το αυστηρότερον και χωρίς ελαφρυντικά) και τον Σαραλιώτη για
συνέργεια. Ο Κορκονέας καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη (ψήφοι 4-3) και
15 μήνες φυλάκιση, ενώ ο Σαραλιώτης σε πρόσκαιρη κάθειρξη δέκα ετών
(ψήφοι 6-1). Και οι δυο καταδικασθέντες οδηγήθηκαν στη φυλακή, αλλά μετά
από ένα χρόνο ο Σαραλιώτης αποφυλακίστηκε με περιοριστικούς όρους.
Στο σκεπτικό της απόφασης
αναφέρεται μεταξύ άλλων ότι η «ακατάσχετη επιθυμία του Επαμεινώνδα
Κορκονέα να προκαλέσει με κάθε τρόπο άοπλα νεαρά άτομα και να κάνει
επίδειξη ισχύος, εμφορούμενος από την ασφάλεια που του παρείχε η κατοχή
του οπλισμού του» ήταν μία από τις αιτίες που όπλισαν το χέρι του με
αποτέλεσμα τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Ακόμη,
χαρακτηρίζει τη συμπεριφορά του «εριστική, ανάρμοστη και προκλητική».
Η κατ’ έφεση δίκη άρχισε τελικά
στις 9 Νοεμβρίου 2016 στο Μικτό Ορκωτό Εφετείο Λαμίας και ολοκληρώθηκε
στις 28 Ιουλίου 2019 με την έκδοση της απόφασης.
Ο Επαμεινώνδας
Κορκονέας καταδικάστηκε σε κάθειρξη 13 ετών, αφού το δικαστήριο του
αναγνώρισε το ελαφρυντικό του προτέρου συννόμου βίου και αποφυλακίστηκε
δύο ημέρες αργότερα. Επίσης το δικαστήριο έκρινε ομόφωνα αθώο λόγω
αμφιβολιών τον συγκατηγορούμενό του Βασίλειο Σαραλιώτη.
Ο δολοφόνος Επαμεινώνδας Κορκονέας σήμερα κυκλοφορεί ελεύθερος...
Σήμερα, 14 χρόνια μετά την εκτέλεση του μαθητή Αλέξανδρου
Γρηγορόπουλου η δολοφονική φύση του κράτους ως μηχανισμού εξουσίας
συνεχίζεται ασταμάτητα. Στις αστυνομικά κατεχόμενες πόλεις,
στο Πέραμα όπου οι μπάτσοι εκτέλεσαν τον 17χρονο Ρομά, Νίκο Σαμπάνη ή
στην Θεσσαλονίκη όπου τραυμάτισαν με σφαίρα στο κεφάλι 16χρονο Ρομά
Κώστα Φραγκούλη. Στις διαδηλώσεις, όπου η μανιώδης βαρβαρότητα των
μονάδων καταστολής στο Βόλο είχε σαν αποτέλεσμα τον θάνατο του Βασίλη
Μάγγου. Είναι αδύνατον να μην διακρίνει κανείς την ομοιότητα μεταξύ
αυτών των γεγονότων με τη δολοφονία του Γρηγορόπουλου, υπενθυμίζοντας με
τον πλέον τραγικό τρόπο ότι μας έμαθε ο Δεκέμβρης, ότι δηλαδή οι μόνοι
που μπορούν να βάλουν φρένο στη δολοφονική φύση του κράτους είναι οι
ίδιοι οι καταπιεσμένοι, που όταν οργανώνουν την δύναμη τους, όταν
εξεγείρονται, μπορούν να γυρίσουν τον κόσμο ανάποδα.
Η ένταση της βίας του κράτους προς τους καταπιεσμένους και τις
καταπιεσμένες και τον κόσμο που αγωνίζεται, αποτελεί κομμάτι της
ευρύτερης αντιεξεγερτικής πολιτικής, της κατεύθυνσης σε ολοκληρωτικά
μοντέλα διαχείρισης αλλά και επίδικο την υποταγή των από κάτω στις
κυρίαρχες τάξεις.Το σύστημα εν μέσω μιας πολυεπίπεδης κρίσης επιχειρεί
να θωρακιστεί απέναντι στην οργή των καταπιεσμένων. Αυτή η μορφή πυγμής
από μεριάς κράτους αποτυπώνεται σε όλα τα πεδία. Από την βίαιη
αντιμετώπιση των διαδηλώσεων, την αστυνομία στα Πανεπιστήμια, την
ανοιχτά φασιστική μεταναστευτική πολιτική και την περιστολή των
συνδικαλιστικών εργαλείων και δικαιωμάτων και των ελευθεριών ευρύτερα.
Μέχρι τις εκστρατείες εκκένωσης των καταλήψεων, τις συνεχείς διώξεις
αγωνιστών και φυλακίσεις αναρχικών, την αυταρχικοποίηση του ποινικού
κώδικα και την κατοχή των Εξαρχείων.
Ταυτόχρονα οι συνεχείς αθωώσεις δολοφόνων και βιαστών μπάτσων δίνουν
ένα σαφές μήνυμα. Η αθώωση και πολιτική υπεράσπιση από το κράτος των
δολοφόνων του Νίκου Σαμπάνη, η πρόσκαιρη αποφυλάκιση του Ε. Κορκονέα, η
ατιμωρησία των βιαστών του κολαστηρίου-ΑΤ Ομόνοιας και όχι μόνο αποτελούν έμμεση
πολιτική δήλωση προς του φρουρούς της εξουσίας:
«Δολοφονήστε, βιάστε,
αυθαιρετήστε.Ό,τι και να κάνετε θα την βγάλετε καθαρή»
