Αναλυτικά η δήλωση - ανάρτηση του Κώστα Βαξεβάνη:
«Ο προσδιορισμός μπάτσος, αφορά τους αστυνομικούς για λόγους που όλοι γνωρίζουμε. Δεν είναι όλοι οι αστυνομικοί μπάτσοι αλλά οι μπάτσοι είναι μπάτσοι.
Όχι μόνο υπάρχει θέμα με τους μπάτσους, αλλά η κυβέρνηση παρέχει πλήρη κάλυψη σε μπάτσους εγκληματίες στην ΕΛΑΣ.
Η Greek Mafia είναι άμεσα συνδεδεμένη με ανώτατα στελέχη της ΕΛΑΣ και πολιτικούς.
Κάθε πολίτης, ακόμη και πολιτικός, με βάση απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου έχει δικαίωμα να κρίνει αρνητικά την Αστυνομία η οποία δεν είναι μια απροστάτευτη ομάδα, αλλά κάτοχος εξουσίας την οποία μάλιστα καταχράται.
Και πάμε στην ουσία για όσα ακολούθησαν της υπόθεσης Παππά:
Υπάρχει μια μεγάλη παγίδα, οργανωμένη και επικίνδυνη. Όσο η κυβέρνηση ευθύνεται για εγκλήματα, τόσο θα επιχειρεί να μετατρέψει την πολιτική σε υπόθεση συμπεριφοράς.
Θα μπορεί έτσι ο εγκληματίας πολιτικός, που ισοπεδώνει την κοινωνία και δεν υπηρετεί το δημόσιο συμφέρον, να αγιοποιείται γιατί φορά κουστούμι και μιλά στον πληθυντικό. Πάντα μετά το έγκλημα. Να ξεκαθαρίσουμε για να μην γινόμαστε αυτοί που υποθάλπουν εγκληματίες. Η "καλή συμπεριφορά" δεν είναι θέμα πολιτικής αλλά αγωγής.
Η πολιτική και ο πολιτικός κρίνονται από το αν εξυπηρετούν την κοινωνία και λειτουργούν χωρίς ιδιοτέλεια. Όχι αν ξεπερνούν όρια όπως όλοι οι άνθρωποι.
Η κυβέρνηση έχει συμφέρον να μεταστρέφει τα κριτήρια για να μην χρειάζεται να απολογείται για όσα κάνει. Σκοτώνει και μετά μιλάει με το ‘σείς και με το σας.
Υπάρχει όμως θέμα με ένα τμήμα της Αριστεράς, που δηλώνει έτοιμο να ηθικολογήσει και να κάνει τον χωροφύλακα των λέξεων και των συμπεριφορών για να πάρει μπόνους "καλού χαρακτήρα".
Η αντίληψη αυτή υποβιβάζει την πολιτική σε θεωρίες συμπεριφοράς με κερδισμένους την υποκρισία και την εξαπάτηση των πολιτών.
Γιατί το κάνουν;
Υπάρχουν λόγοι ιδεοληψίας και συνδρόμων αυτών που θέλουν την Αριστερά ως μια συμπαθητική τσόντα στο σύστημα. Κυρίως όμως, είναι η αδράνεια που δημιουργεί την μετριοπάθεια στο κομμάτι αυτό της Αριστεράς.
Άνθρωποι που δεν έμαθαν ποτέ να πράττουν, παπαρολόγοι των μεγάλων σκοπών, που καταναλώνονται να διδάσκουν. Εσχάτως και τρόπους...»