Δεν περίμενε κανένας τίποτα περισσότερο από την "ελληνική δικαιοσύνη"... Μία ακόμη ντροπιαστική δικαστική απόφαση, που εξόργισε φυσικά συγγενείς και κατοίκους και όχι μόνο, εκδόθηκε για την φονική πλημμύρα «Ιανός» που άφησε πίσω της 3 νεκρούς και καταστροφές, με την δίκη να γίνεται 4 χρόνια μετά και να καταδικάζει σε ποινές - χαδάκια τρεις υπαιτίους με αναστολή και να αθωώνει τους υπόλοιπους...Συγκεκριμένα, καταδικάστηκαν σε 15 μήνες φυλάκιση αλλά με αναστολή, ο -τότε- Περιφερειάρχης Θεσσαλίας Κώστας Αγοραστός, ο -τότε- Αντιπεριφερειάρχης και ο -τότε- Δήμαρχος (σ.σ. μας διαφεύγουν τα ονόματα τους αλλά έχει μικρή σημασία). Και οι τρεις καταδικάστηκαν για πλημμέλημα (!) ενώ είχαμε και τρεις νεκρούς, για το αδίκημα της πλημμύρας από αμέλεια δια παραλείψεως από την οποία προέκυψε κίνδυνος για άνθρωπο. Όλοι οι άλλοι κατηγορούμενοι κρίθηκαν αθώοι.
Σημασία έχει ότι πρόκειται για μία ακόμη ντροπιαστική δικαστική απόφαση και φυσικά αυτοί που γνωρίζουν από πρώτο χέρι τι σημαίνει "Κράτος Δικαίου" στην Ελλάδα, δεν περίμενε κάτι διαφορετικό.
Οργή συγγενών και κατοίκων που απάντησαν με αίτηση αναίρεσης και θα προσφύγουν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο...
H απόφαση του δικαστηρίου προκάλεσε την αντίδραση των οικογενειών των θυμάτων, αλλά και κατοίκων. Οι συνήγοροι υποστήριξης της κατηγορίας προανήγγειλαν πως θα προχωρήσουν σε αίτηση άσκησης αναίρεσης κατά της δικαστικής απόφασης στην Εισαγγελία Εφετών Λάρισας, κρίνοντας ως παράδοξο το γεγονός πως οι κατηγορούμενοι κρίθηκαν ένοχοι για τις συγκλίνουσες αμέλειες που οδήγησαν στις καταστροφές και όχι για τους θανάτους που επήλθαν από αυτές. Επίσης φώναζαν με λυγμούς πως αν δεν αναιρεθεί η συγκεκριμένη δικαστική απόφαση θα προσφύγουν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.
Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της Ευδοκίας Πλακιά, φαρμακοποιού που έχασε τη ζωή της στο Μουζάκι Καρδίτσας, η οικογένεια της οποίας, στον απόηχο της απόφασης, τόνισε πως θα χρησιμοποιήσει κάθε ένδικο μέσο για να αναιρεθεί η πρωτοβάθμια απόφαση. Η θανούσα τη μέρα της καταστροφής αποχώρησε από τη δουλειά της και διέσχισε με το αυτοκίνητό της την κεντρική γέφυρα του Μουζακίου.
Στο σημείο εκείνο το οδόστρωμα είχε υποχωρήσει από την υπερχείλιση του ποταμού, με αποτέλεσμα να πέσει με το αυτοκίνητό της στα ορμητικά νερά. H οικογένεια Πλακιά τονίζει πως ο θάνατός της ήταν αποτέλεσμα συλλογικής ανικανότητας του κρατικού μηχανισμού, αφού δεν υπήρξε ούτε μέριμνα για τοποθέτηση κιγκλιδωμάτων στο σημείο ούτε επίσημη ενημέρωση για το πώς να κινηθεί ο κόσμος.
