
Ωστόσο, όπως αποδείχθηκε εν συνεχεία, τα συγκεκριμένα όπλα ήταν... ψεύτικα και πασχαλιάτικα, και είχαν αγοραστεί εδώ και χρόνια για τις ανάγκες θεατρικής παράστασης.
Ο ηθοποιός οδηγήθηκε στο Τμήμα Δίωξης και Εξιχνίασης Εγκλημάτων Αλίμου και μετά τον σχηματισμό δικογραφίας, αφέθηκε ελεύθερος με προφορική εντολή εισαγγελέα.
Το όλο περιστατικό και το νέο φιάσκο της ΕΛ.ΑΣ κάνουν το γύρο του διαδικτύου.
Όπως είπε ο ίδιος ο Αντώνης Καφετζόπουλος στο protothema.gr, μετά την περιπέτειά του, "αυτά τα 'πασχαλιάτικα' όπλα τα αγόρασα, για τις ανάγκες της παράστασης 'Τάο' στην οποία έπαιζα τα δύο προηγούμενα χρόνια, από ένα πιστοποιημένο διαδικτυακό κατάστημα ειδών προστασίας και αυτοάμυνας στην Κρήτη".
Ο Αντώνης Καφετζόπουλος νωρίτερα με αφορμή την περιπέτεια που είχε έκανε μία ανάρτηση στα social media λέγοντας, μεταξύ άλλων, πως «ευτυχώς κάποιος εισαγγελέας σκέφτηκε εξ ίσου λογικά και με άφησε ελεύθερο με ρητή εντολή».
Αναλυτικά η ανάρτηση του ηθοποιού:
«Με συλλάβανε!! Πρωταπριλιά;;; Οχι!!! Κάθε άλλο!!
Ήρθαν σήμερα το πρωί στο σπίτι 5 αστυνομικοί με πολιτικά (και πιστόλια που έμειναν στη θήκη – ευτυχώς) και μια δικαστική κυρία εκ της εισαγγελίας. Είχαν όλα τα προβλεπόμενα χαρτιά. Μου δήλωσαν ότι θα κάνουν έρευνα στο σπίτι ”με βάση το νόμο περί οπλοκατοχής.
Τους είπα δεν χρειάζεται να ψάχνουν στα τυφλά και τους έδωσα τα άσφαιρα και τα ΨΕΥΤΙΚΑ πιστόλια που έχω από το 1994 (!) και τα έχω χρησιμοποιήσει σε διάφορες παραστάσεις, ταινίες και σειρές.
Ευγενέστατα και λογικά με συνέλαβαν και μου εξήγησαν ότι θα μείνω μέσα σήμερα για πάω αυτόφωρο αύριο!!!
Ευτυχώς κάποιος εισαγγελέας σκέφτηκε εξ ίσου λογικά και με άφησε ελεύθερο με ρητή εντολή…
Θα ακολουθήσουν δικαστήρια όπου θα υπερασπιστώ το λογικό μου δικαίωμα να μην κοροϊδεύω τη λογική του κοινού που περιμένει να βλέπει στη σκηνή την απαιτούμενη ποσότητα – και ποιότητα – ρεαλισμού όταν αυτό κρίνεται αναγκαίο από τους δημιουργούς έργων τέχνης.
Καλή πρωταπριλιά είπαμε; Κύριε Κάφκα;;»
Ανάρτηση για το θέμα έκανε στα social media και η πρώην σύζυγος του ηθοποιού Φαίη Κοκκινοπούλου γράφοντας τα εξής:
«Πριν 30 χρόνια, καλοκαίρι, ξημερώματα, γυρίζαμε από ένα μπαρ. Στη διασταύρωση Λ. Αλεξάνδρας και Πατησίων μας κάνουν νόημα να σταματήσουμε το αυτοκίνητο. Πριν καλά καλά τραβήξει ο Αντώνης το χειρόφρενο, σε δευτερόλεπτα, μπαίνει ένα χέρι με όπλο (όχι πιστόλι, σαν καλάσνικοφ ήταν) από το ανοιχτό παράθυρο και με σημαδεύει στη μούρη, ένα δεύτερο μπαίνει από το παράθυρο και σημαδεύει τον Αντώνη, δύο στέκονταν μπροστά στο αυτοκίνητο και μας σημάδευαν και ένας ακόμα πίσω από το αυτοκίνητο. Δεν ήταν αστυνομικοί, ήταν ντυμένοι στα χακί. Μας έβγαλαν έξω με ουρλιαχτά και απειλές. Αυτό κράτησε περίπου 5 λεπτά και μετά άρχισαν να αντιλαμβάνονται τη μεγαλειώδη γκάφα τους. Προφανώς είχαν κάνει ”λάθος” και μας ζήτησαν στο τέλος συγγνώμη για την αναστάτωση.
Την αναστάτωση. Αυτό που αυτοί ονόμασαν ”αναστάτωση” εμένα μου δημιούργησε ένα τεράστιο σοκ και φοβία. Έκανα χρόνια να ξεπεράσω τον τρόμο εκείνης της ημέρας. Και τώρα που το θυμήθηκα με αφορμή την ανάρτηση αυτή, πάλι με λούζει κρύος ιδρώτας.
Κάνω εικόνα να σου χτυπούν το πρωί το κουδούνι στο σπίτι σου και να σε συλλαμβάνουν για οπλοκατοχή, λες και είσαι ο καταζητούμενος μαφιόζος Καπόνε των νοτίων Προαστίων. Να σε μπουζουριάζουν για τις ρέπλικες, τα πιστόλια μαϊμούδες που έχει χρησιμοποιήσει το μισό ελληνικό σινεμά και οι μισές τηλεοπτικές παραγωγές. Θα ήταν για γέλια. Αλλά δεν είναι.
Αν συνέβαινε σε εμένα, πιθανότατα τώρα θα ήμουν με ηρεμιστικά, θα έκλαιγα, θα μου είχε ανέβει η πίεση, μπορεί και να είχα πέθαινα από καρδιά. Όχι δεν είναι για γέλια. Είναι απολύτως γελοία κατάσταση αλλά όχι για γέλια.
*Θυμάμαι πολύ καλά αυτά τα μαϊμού πιστόλια που χρησιμοποιούσαμε οι ηθοποιοί στη σειρά ”Σκορπιός”. Είχα κρατήσει κι εγώ ένα από αυτά σε κάποιες σκηνές. Τα επόμενα χρόνια, τα δίναμε σε φίλους σκηνοθέτες, παραγωγούς για τις ανάγκες των γυρισμάτων τους. Έχουν πρωταγωνιστήσει σε πολλές παραγωγές αυτές οι ρέπλικες. Χάλια μαύρα».